تحقیق در مورد شادی از دیدگاه دانشمندان و بزرگان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 2 صفحه

قسمتی از متن .doc :

شادی از دیدگاه دانشمندان و بزرگان

در این قسمت گزیده‏اى از سخنان دانشمندان جهان را پیرامون‏شادى بیان مى‏کنیم.1. گستاو یونگ، روان‏شناس سوئیسى: »امروزه انسان مى‏تواند زندگى‏جسمانى و روحانى و اخلاقى سالمى داشته باشد، هر چه که بیشتر از خداونددور شویم، قلب هایمان سرگردان‏تر و بى‏قرارتر خواهد بود.«2. شیخ صدوق: »به وسیله من شاد باش و به وسیله من لذت و شادابى به دست‏3. برتراندراسل: »بنیاد یک منش خوب به چهار ویژگى مربوط مى‏شود،شادابى، دلیرى، هوش، تربیت.«دل را در درمان بیمارى مؤثر مى‏داند و حال فهمیدیم آن ضرب‏المثل قدیمى‏درست است و ریشه فیزیولوژیکى دارد: »خنده بر هر درد بى‏درمان دواست.«5. توماس ادیسون: »راه دستیابى به موفقیت من در کشف لامپ »برق«مضاعف کردن میزان شکست بوده است.«6. ارسطو: »شادى بهترین چیزهاست و آنقدر اهمیت دارد که سایر چیزهابراى کسب آن بهترند.«7. ویلیام جیمز آمریکایى: »بدون شک ایمان مؤثرترین درمان اضطراب‏است. میان ما و خداوند رابطه ناگسستنى وجود دارد. اگر ما خود را تحت‏اشراف خداوند درآوریم و تسلیم شویم، تمام آمال ما محقق مى‏گردد.«8. نیچه متفکر و فیلسوف قرن 19 آلمان: به نظر وى آشوب‏هاى مسیحیت‏راهنمایى بود که به زندگى ما هدف و معنا داده است.9. آناتول فرانس: »تبسم هدیه‏اى است از نفیس‏ترین گنجینه وجود که همان‏قلب است.10. الکسیس کارل: »منشأ اساسى‏ترین معقولات فکرى بشر مقولات مذهبى‏است.« او کار دین را وحدت بخشیدن و تقویت قوا و عملکرد انسان مى‏داند.11. کارل یونگ: »در درمان بیماران روانى خود، حتى یک بیمار ندیده‏ام که‏اساساً مشکلش نیاز به گرایش دینى در زندگى نباشد.«12. دکتر توماس هاسیلو، پزشک مسائل روانى: »مهم‏ترین وسیله ایجادآرامش در روان و اعصاب انسان نماز است.«13. اریک فرم: »نبودن لذت‏هاى واقعى سبب مى‏شود که مردم به دنبال‏خوشى‏هاى هیجان‏انگیز تازه باشند.« او معتقد است که باید انسان راهى را به‏درون خود باز کند و در حال فرار از خود نباشد. نام کتاب او »گریز از آزادى«است.این مطلب پى برده‏ام که افراد متدین و با ایمان داراى شخصیتى قوى‏تر ازافراد بى‏دین و بى‏ایمان هستند.«15. ویلیام جیمز: »مشتاق باشید که زندگى را همان گونه که هست، بپذیرید.پذیرش آنچه که در پیش آمده اولین گام براى غلبه کردن به نتایج هر نوع‏بدبختى و در آغوش گرفتن شادکامى است.«16. دیل کارنگى: »مهم نیست چه پیش آمده، تحمل کن و اندوه خود را در زیریک لبخند بپوشان.«17. جورج برنارد شاو: »راز بدبخت بودن این است که وقت آزاد داریم تا فکرکنیم چرا خوشبختیم یا نیستیم؟«18. ویلیام کوپر: »امروز که خوب زیست شود، هر دیروز را به رویارویى‏شادى آور مبدل مى‏سازد و هر فردایى را به منظرى از امید.«19. دالف بارتون: »اگر شادى من مدیون خودم است، نباید فقط آن را براى‏خودم خرج کنم، بلکه باید آن را تقسیم کنم.«20. جورج سند: »تنها یک شادمانى در زندگى وجود دارد: عشق ورزیدن ومعشوق بودن.«21. جبران خلیل: »مسیر شادمانى در درون است، نه بیرون؛ از این رو به آنچه‏که داریم مربوط نمى‏شود، بلکه به آنچه که هستیم مربوط مى‏شود.«22. ویلیام سارویان: »بزرگ‏ترین شادى اى که شما مى‏توانید به دست آوریداین است که بدانید لزوماً به شادى نیاز ندارید.«23. آن ویلسون: »پى برده‏ام که شوخ طبعى را هر کس ندارد، فقط متعلق به‏کسانى است که مى‏خواهند شاد باشند، از زندگى لذت ببرند و احساس زنده‏بودن کنند.«24. گاتا فراید ویلهم: »عشق ورزیدن؛ یعنى قرار دادن شادى خویش در شادى‏25. فرانک اى کلارک: »بهترین شیوه براى حل یک مشکل این است که در آن‏مقدارى شوخى و مزاح بیابیم.«26. بریل معتقد است که بیشتر اروپاییان و آمریکاییان در قرون اخیر دچارمشکلى شده‏اند که اساساً به فقر معنوى آنها باز مى‏گردد.27. توین بى‏معتقد است که بیشتر اروپاییان و آمریکاییان در قرون اخیر دچارمشکلى شده‏اند که اساساً به فقر معنوى آنها باز مى‏گردد.28. دکتر هربرت نیسون در دانشگاه هاروارد آمریکا نشان داد: »وقتى مردم‏دعا مى‏کنند و نماز مى‏خوانند، فشار خون آنها به نحو محسوسى کاهش یافته،میزان متابولیسم بدن و تعداد ضربان قلب و تنفس بمانند واکنش‏هاى آرام‏بخش، تنظیم و تعدیل مى‏شود.29. دکتر دى اى ماتئو، پرفسور دانشکده پزشکى جرج تاون واشنگتن، عقیده‏دارد که ما نمى‏توانیم از طریق علم، معجزه خداوند و اینکه چگونه بیماران راشفا مى‏دهد را ثابت کنیم. این کار خارج از عهده و نظر انسان است. شک‏نیست که ایمان، یعنى همان واکنش مذهبى، مى‏تواند به بهبودى افراد و درمان‏آنها کمک کند.30. لوین، پروفسور دانشگاه ویرجینیاى آمریکا، در یک تحقیق ثابت کرد که‏ارتباط معنى دارى بین اعتقادات مذهبى و بهبودى انسان‏ها وجود دارد. درطول سال‏هاى 1930 - 1980 میلادى در یک تحقیق طولانى کشف کرد که‏کودکان و بزرگسالان معتقد به مذهب، نسبت به سایرین کمتر به بیمارى مبتلامى‏شوند و در صورت ابتلا